Türkiye'nin en önemli matematikçilerinden olan Cahit Arf, 1910 yılında Selanik'te dünyaya geldi. Lise öğrenimini Fransa'daki St. Louis Lisesi'nde, yüksek öğrenimini ise burslu olarak dönemin en prestijli okullarından olan Ecole Normale Superieure'de tamamladı.
Yüksek öğrenimini tamamladıktan sonra Türkiye'ye döndü. Önce Galatasay Lisesi'nde daha sonra ise İstanbul Üniversitesi'nde görev yaptı. 1937 yılında doktora yapmak amacıyla Almanya'ya gitti. Burada Helmut Hesse ile önemli çalışmalarda bulundu. Bu çalışmaların sonucunda Hesse-Arf Kuramı'nı geliştirdi. Kendi adı ile bilinen birçok matematik terimini bilim dünyasına kazandırdı.
Türkiye'ye döndükten sonra İstanbul Üniversitesi'nde 1943 yılında profesör, 1955 yılında da ordinaryüs profesör unvanını aldı. Bir yıllığına Maryland Üniversitesi'nde misafir profesör olarak görev yaptı. 1964 yılında TÜBİTAK Bilim Kurulu Başkanı oldu. California Üniversitesi'nde konuk öğretim görevlisi olarak görev yaptı. 1967 yılında Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde görev yapmaya başladı ve emekli oluncaya kadar da çalışmalarını burada sürdürdü.
Emekli olduktan sonra TÜBİTAK'ın Gebze'deki araştırma merkezinde çalışmalar yaptı. 1985 ile 1989 yılları arasında Türk Matematik Derneği başkanlığı görevini yürüttü. Türkiye Bilimler Akademisi Şeref Üyeliğine seçildi. 26 Aralık 1997'de hayatını kaybetti.
Osmanlı Devleti'nin egemenliğinde uzun yıllar boyunca barış içinde yaşayan Ermeniler arasında özellikle 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren dış güçlerin de etkisiyle ayrılıkçı düşünceler etkili oldu.
1877-1878 yıllarında Osmanlı Devleti ile Rusya arasında gerçekleşen ve Osmanlı Devleti'nin yenilgisiyle sonuçlanan savaşın ardından yapılan Ayastefanos ve Berlin antlaşmalarıyla Rusya, Osmanlı topraklarında yaşayan Ortodoksların koruyuculuğunu üstlendi. Bu tarihten sonra doğuda yer yer Ermeni ayaklanmaları baş gösterdi.
Rusya, savaş sonucunda ele geçirdiği Kars, Ardahan ve Artvin'e nüfus üstünlüğünü sağlamak için çok sayıda Ermeni gönderdi. 1887'de Cenevre'de kurulan Hınçak ile 1890'da Tiflis'te kurulan Taşnak komiteleri, birçok terör faaliyetinde bulundu. Sultan Abdülhamid, Ermeni terör örgütlerinin faaliyetlerini engellemek için Hamidiye Alayları'nı kurdu.
Birinci Dünya Savaşı'nda Ermeni çeteleri Rus ordularına destek verdi. Bu sırada Ermeni terör örgütleri tarafından birçok katliam yapıldı. Bunun üzerine savunma hattının gerisini güvence altına alabilmek için 14 Mayıs 1915 tarihinde Techir Yasası çıkartıldı. Bu yasayla birlikte Ermeniler, Suriye'ye gönderilmeye başlandı ve Ermeni liderler tutuklandı.
Rusya'nın dışında İngilizler ve Fransızlar da Ermenileri kullandı. Birinci Dünya Savaşı'nda Fransa; Adana, Antep ve Urfa bölgelerinde bir Ermeni devleti kurmayı düşünmüşse de bölge halkının direnişi bunu engellemişti. İngiltere ise Osmanlı Devleti'nin toprak bütünlüğünü koruma politikasını bıraktıktan sonra kendi kontrolünde, Rusya'nın yanı başında (tampon olacak) bir Ermeni devleti kurma amacındaydı.
Kurtuluş Savaşı'nın başarılı bir şekilde neticelenmesiyle doğuda Ermeni devleti kurulması düşüncesi yerle bir oldu. Fakat Ermenilerin terör faaliyetleri 1973 yılında tekrardan başladı. Ermeni terör örgütü ASALA, 27 Ocak 1973'te Los Angeles'da iki Türk diplomatını şehit ederek başlattığı terör faaliyetlerini 21 ülkede sürdürdü. Dış ülkelerden destek gören ASALA, 1983 yılında Fransa'daki Orly Havaalanı'na düzenlediği bombalı saldırıda Fransızların da ölmesi üzerine bu desteği kaybederek zayıfladı.
19. yüzyıla kadar dışa kapalı bir anlayışla varlığını sürdüren Çin'in, 1839 yılında başlayacak olan Afyon Savaşları ile bu durumu değişecekti. Savaşın en önemli sebebi İngiltere'nin ekonomik çıkarlarını sürdürme politikasıydı. İngiltere, Çin'den önemli miktarlarda çay ithal ediyordu. Buna karşılık ise Çin'e Hindistan yoluyla kaçak olarak afyon sokuyordu.
Bir süre sonra ülkede afyon kullanımının yaygınlaşması üzerine Çin hükümeti 1839 yılında aldığı bir kararla afyon ticaretini yasakladı. Ve savaş da bu yasaklama ile başladı. Fakat İngiltere, Çin'in "ticaret serbestliğini engellemesinden" dolayı savaş ilan ettiğini açıkladı.
Çin ile Batı arasındaki ilk savaş olarak kabul edilen Birinci Afyon Savaşı, İngiltere'nin zaferi ile sonuçlandı. Savaşın sonucunda Nankin Antlaşması yapıldı ve Çin büyük ödünler vermek zorunda kaldı. Çin halkının buna tepkisi ise oldukça sert oldu. Ülkede ayaklanmalar başladı.
Bunun üzerine İngiltere, bu sefer Fransa'yı da yanına alarak 1856 yılında İkinci Afyon Savaşı'nı başlattı. Bu savaşta da Çin mağlup olunca Tien Tsin Anlaşması imzalandı. Bu anlaşmayla birlikte Çin'e yapılan afyon ticareti yasallaştı, çok sayıda liman Batılı ülkelere açıldı, Hristiyan misyonerlere serbestlik sağlandı.
Batı sömürgeciliğinin yol açığı felaketlerden biri olan Afyon Savaşları, Çin için oldukça dramatik bir şekilde sonuçlandı. Batılılara karşı duyduğu üstünlük duygusunu kaybetti. Ülkede Batılıların etkisi artarak devam etti. Hristiyan misyonerlerin çalışmaları hız kazandı. Bu iki durum ülkede 14 yıl sürecek bir ayaklanmanın da (Taiping Ayaklanması) tetikleyicisi olacaktı.
